Męski Różaniec

wypełnienie woli Matki Bożej konkretnymi czynami

Kim jest Maryja

By zrozumieć dlaczego tak wielu mężczyzn w ostatnim czasie podąża z zapałem za wezwaniem Maryi, trzeba bardziej poznać Ją – Królową i Matkę wszystkich żyjących.

Totus Tuus

Herb Jana Pawła II
Herb św. Jana Pawła II

Jest późny wieczór 16. października 1978 roku. W pokojach papieskich Karol Wojtyła zostaje sam, by stanąć do modlitwy i rachunku sumienia. Będzie to pierwszy raz, od kiedy otrzymał papieski paliusz i przybrał nowe imię – Jan Paweł II. Całe Niebo wpatruje się teraz z wielką uwagą w tę scenę, w której arcypasterz Kościoła pogrąża się w osobistej rozmowie z Bogiem. Papież zna proroctwo Chrystusa o Kościele Świętym, że „bramy piekielne go nie przemogą” (Mt 16,18). Jednocześnie jest świadomy, że wiele zostało mu dane i że ze wszystkiego zda sprawę na swoim sądzie (Łk 12,48). Jak również to, że wystąpi w wycieńczającym biegu, zawodach ze światem ziemskim o dusze ludzkie i że niejednokrotnie zostanie poddany próbie wiary (2 Tm 4,6). Z ust Jana Pawła II padają słowa: Totus Tuus…

Totus tuus ego sum, et omnia mea tua sunt. Accipio te in mea omnia. Praebe mihi cor tuum, Maria.

Cały Twój jestem i wszystko moje jest Twoje. Daj mi serce Twoje, Maryjo.

św. Ludwik Maria Grignion de Montfort, Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny

Nie jest to pierwszy raz, kiedy wypowiada te właśnie słowa i nie jest on jedynym, który to robi. Wypełnia zobowiązanie, którego się podjął dużo wcześniej. W pełni świadomie i konsekwentnie. Jako dobrowolny niewolnik Maryi.

Różaniec przenosi nas mistycznie, byśmy stanęli u boku Maryi, troszczącej się o ludzkie wzrastanie Chrystusa w domu w Nazarecie. Pozwala Jej to wychowywać nas i kształtować z tą samą pieczołowitością, dopóki Chrystus w pełni się w nas nie «ukształtuje» (Ga 4, 19). (…) Mocno doświadczyłem tej prawdy w moim życiu i uczyniłem z niej podstawę mojej dewizy biskupiej: «Totus tuus». Inspiracją tej dewizy jest, jak wiadomo, doktryna św. Ludwika Marii Grignion de Montforta, który tak wyjaśniał rolę Maryi w procesie upodabniania każdego z nas do Chrystusa: «Ponieważ cała doskonałość nasza polega na upodobnieniu się do Chrystusa Pana, na zjednoczeniu z Nim i poświęceniu się Jemu, przeto najdoskonalszym ze wszystkich nabożeństw jest bezspornie to, które nas najdoskonalej upodabnia do Chrystusa, najściślej z Nim jednoczy i całkowicie Jemu poświęca. A że ze wszystkich stworzeń najpodobniejsza do Chrystusa Pana jest Matka Najświętsza, wynika stąd, że spośród wszystkich nabożeństw, tym, które duszę najlepiej poświęca Zbawicielowi naszemu i ją z Nim jednoczy, jest nabożeństwo do Najświętszej Panny, Jego świętej Matki. Im bardziej poświęcona jest Maryi, tym zupełniej należeć będzie do Jezusa». Nigdzie drogi Chrystusa i Maryi nie jawią się tak ściśle złączone, jak w różańcu. Maryja żyje tylko i wyłącznie w Chrystusie i ze względu na Chrystusa!

Jan Paweł II, Rosarium Virginis Mariae

Jan Paweł II całkowicie zawierzył siebie i losy Kościoła Matce i Królowej. Wypełnił on tym samym ostatnią wolę Chrystusa z krzyża – przyjął Maryję za Matkę. 2. kwietnia 2005 roku odszedł z ziemskiego świata do życia wiecznego z Bogiem, zostawiając nam w spadku wypełnienie woli Maryi. Oglądaliśmy jego czyny, których dokonywał, słuchaliśmy słów, które do nas wypowiadał. Uznaliśmy go świętym, wzorem do naśladowania, którego pragnienia i nadzieje przechowujemy w naszej pamięci i naszych sercach. W szczególności my – Polacy.

Teraz nastał nasz czas. Jest to czas świadectwa i posłuszeństwa najświętszej woli Matki Chrystusa.

Wola Najświętszej Dziewicy

Każdemu z nas Maryja w sobie właściwy sposób objawi swą wolę, poruszy serce, wskaże drogę, umocni i ochroni w działaniu. Potrzeba jest tylko jednego: głębszego Jej poznania i większego ukochania w naszych męskich sercach. Służy temu praca św. Ludwika Grignon de Montfort pt. Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny. Poniżej kilka istotnych cytatów:

Nawet rodzice nie znali jej dobrze, a Aniołowie pytali często jedni drugich: Quae est ista? Kimże jest Ona? [Pnp 3,6] Albowiem Najwyższy ukrył Ją przed nimi; a jeśli czasem odsłaniał im rąbek tajemnicy, to tym większe dziwy przed nimi ukrywał.

Bóg Ojciec zgodził się na to, by za życia nie zdziałała żadnego rozgłośnego cudu, choć dał Jej władzę po temu. Bóg Syn zgodził się na to, by nie wypowiadała się prawie wcale, choć Ją wzbogacił mądrością Swoją. Bóg Duch Św. sprawił, że Apostołowie i Ewangeliści mówią o Niej bardzo mało, tyle tylko, ile trzeba było koniecznie, by świat poznał Jezusa Chrystusa, mimo że Maryja była wierną Jego Oblubienicą.

Maryja jest najdoskonalszym arcydziełem Najwyższego, jest arcydziełem, którego znajomość [Św. Bernardyn, Serm, 51, art. 1, cap. 1.] i posiadanie Bóg zastrzegł Sobie samemu.

Maryja jest czcigodną Matką Syna, któremu podobało się za Jej życia ziemskiego utwierdzać Ją w pokorze przez to, że Ją poniżał i ukrywał, nazywając Ją niewiastą „mulier” [J 2,4], jak gdyby Mu obcą była, choć Ją w sercu cenił i kochał więcej, niż wszystkich aniołów i ludzi.

Maryja jest owym „zdrojem zapieczętowanym”, [Pnp 4,12], jest wierną Ducha Św. Oblubienicą, do której Jemu tylko przystęp dozwolony.

Maryja jest świątynią i miejscem odpoczynku Trójcy Św., gdzie Bóg króluje w sposób wspanialszy i cudowniejszy, niż gdziekolwiek indziej, nie wyłączając nawet stolicy Jego jaśniejącej wśród Cherubinów i Serafinów. Bez szczególniejszego przywileju żadne stworzenie, choćby najczystsze, nie ma wstępu do tej Świątyni.

Twierdzę ze świętymi, że Maryja jest rajem ziemskim nowego Adama, w którym On wcielił się za sprawą Ducha Św., by w nim działać niepojęte cuda.

Maryja jest owym wielkim i cudownym światem Boga [Św. Bernardyn Sen., Sermo do B.V.], pełnym niewypowiedzianych piękności i skarbów; jest wspaniałością [Ryszard od św. Wawrzyńca, De laud, Virg., lib.4.] w której Najwyższy ukrył, jakoby we własnym łonie, Syna swego Jedynego, a w Nim wszystko co najdoskonalsze i najkosztowniejsze. Ileż to rzeczy wielkich i ukrytych zdziałał Bóg wszechmocny w tym cudownym Stworzeniu!

św. Ludwik Maria Grignion de Montfort, Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny

Madonna z Dzieciątkiem, obraz Rubensa
Madonna z Dzieciątkiem, Rubens

Błogosławieństwo

Tobie, Drogi Czytelniku, błogosławimy byś przyjął Matkę Boga do siebie, by umacniała Ona Ciebie każdego dnia, chroniła przed niebezpieczeństwami i wstawiała się za Tobą. Błogosławimy Tobie, żyj pełnią wolności w Twoim zawierzeniu Najświętszej Dziewicy, odkrywaj Jej wolę i sekrety, które pragnie Tobie wyjawić. Na trud drogi, cierpienia i wyrzeczeń – błogosławimy i zawierzamy opiece Matce Bolesnej, która szczerze pragnie również Twojego królowania pośród Jej świętych dzieci w Niebie.

Udostępnij:

Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.